Regelmatig wordt ze geconfronteerd met de vraag wat haar werk nu eigenlijk inhoudt. Maar voor Jannelies Vissers is het zijn van raadsgriffier van de gemeenteraad van Ermelo de mooiste baan die ze zich kan wensen. En ze doet haar werk dan ook met alle enthousiasme, ondanks dat een werkweek van 36 uur in de praktijk onhaalbaar is.

door Wijnand Kooijmans

Jannelies Vissers woont in Soest maar rijdt iedere dag met plezier via de afslag Horst de gemeente Ermelo binnen. Genietend van de fraaie natuur die deze gemeente heeft te bieden. Dat gevoel werd nog versterkt door recente bezoeken aan Staverden en Speuld. Eigenlijk kende ze de Veluwe niet zo goed en kreeg ze uit haar eigen omgeving de nodige vragen waarom ze voor Ermelo koos. Ze dachten dat die plaats niet bij haar zou passen.

Jannelies Vissers was voor haar komst naar Ermelo al raadsgriffier in Bilthoven en Ouderkerk aan de Amstel. Tussendoor was ze wethouder in Soest en Baarn. “Niet dat ik zat te springen om wethouder te worden. Het was beslist geen droom die voor mij uitkwam. Ik zag in mijn baan als raadsgriffier wethouders zwetend rondlopen als het ging om hun voorstellen en briefjes toegeschoven kregen door ambtenaren als ze een antwoord niet wisten. Ik heb er even over moeten nadenken, maar achteraf gezien vind ik het goed ja te hebben gezegd.”

Geen opleiding voor raadsgriffier

“Ik streef ernaar dingen te doen die eng voor mij zijn. Durf ik het wel of niet? Soms ga je dan op je gezicht en soms brengt het een aangename verrassing met zich mee. Ik heb als wethouder in Soest een leuke tijd gehad maar voor mij is er geen mooiere baan binnen het openbaar bestuur dan raadsgriffier.”

Een echte opleiding voor raadsgriffier is er niet. Raadsgriffiers komen dan ook uit alle geledingen van de samenleving. Zelf is ze juridisch en bestuurlijk opgeleid. “Maar sommigen hebben helemaal niet gestudeerd en ik heb het ook meegemaakt dat iemand die als leerjongen binnenkwam bij een gemeente uiteindelijke raadsgriffier werd.”

Olifant en schaap

Eén ding staat voor Vissers wel als een paal boven water: “Een raadsgriffier moet een huid hebben als een olifant en een schaap met vijf poten zijn. De ene keer ben je bezig grint te harken, een volgende keer met kopjes afwassen om vervolgens een door een raadslid in te dienen motie of amendement te corrigeren.”

Voor ze werd aangenomen moest er worden gesproken met de burgemeester, de gemeentesecretaris, de raad en de medewerkers van de griffie. “De burgemeester heeft nu eenmaal een dubbelrol als voorzitter van het college van burgemeester en wethouders en als voorzitter van de raad. Dat maakt dat een raad wil weten of je hun belangen wel goed verdedigt wanneer het gaat om zaken op het gebied van openbare orde en veiligheid in de zogenoemde driehoek, en dat je niet wordt ondergesneeuwd. De secretaris doet voor het college hetzelfde als ik voor de raad en daarom is het noodzakelijk een goed contact te onderhouden.”

Vissers ziet het werk van een raadsgriffier een beetje als het runnen van een winkeltje. “Zo heb ik recent spullen bij de Action gekocht zodat de raad ’s avonds kon knutselen en plakken over een onderwerp. Iedere dag is anders. Je doet het niet alleen, we werken met een team van vier mensen, al zijn die niet allemaal fulltime in dienst van de gemeente Ermelo.”

Moordend tempo in Ermelo

“We zetten eenmaal in de veertien dagen alles klaar voor de raadsvergadering. Het tempo van de Ermelose gemeenteraad is moordend. Ons hele systeem is erop gericht tempo te maken. Daarin wijken we af van andere gemeenten waar meestal maar één raadsvergadering per maand wordt gehouden. We hebben enorm grote onderwerpen op de agenda staan. Denk aan het dossier-Tomassen, het windpark Horst en Telgt. Om die te bespreken heb je vaak meerdere tafels nodig, beeld- en oordeelsvormend.” Wat betreft het dossier-Tomassen waren er recent drie beeldvormende vergaderingen.

“Als raadsgriffier moet je alle 21 raadsleden even lief hebben. Natuurlijk heb je een voorkeur maar dat mag je nooit laten blijken. Dat zou funest zijn voor je rol als raadsgriffier. Komt er een raadslid met een motie of amendement bij mij, dan kijk ik daar strikt juridisch naar en niet of ik achter de inhoud sta. Het is niet aan mij om iets van een motie of amendement te vinden. Ik moet alle klantjes in mijn winkel even netjes behandelen.” Dat doet ze met zorg.

Wat speelt er onderhuids?

Dat het ontzettend druk is binnen de gemeente Ermelo vindt ze fijn. “Ik ben snel verveeld. Daarom vind ik het heerlijk dat hier in Ermelo van alles aan de hand is. Er speelt altijd wel wat. Ik vaar wel bij de werkdruk die het werk van raadsgriffier in Ermelo met zich meebrengt. Het blijft daarbij niet bij 36 uur; ik heb veel avondvergaderingen en soms belt een raadslid mij ook op zaterdag. Dat vind ik fijn, ik wil weten wat er in mijn winkeltje speelt, ook onderhuids. Zoals ik ook begrijp dat voor veel mensen het schimmig is wat ik doe.”