Baby’s en kinderen zijn al van jongs af aan haar passie. Als ze een zuster zag lopen bij een gezin dat een baby had gekregen, fascineerde haar dat. “Ik vond het als kind al prachtig om daar voor te zorgen. Een klasgenoot van de lagere school wees mij erop dat zelfs in mijn vriendenboekjes van vroeger stond dat ik kraamverzorgster wilde worden.” Wienanda Mazier (44) uit Harderwijk is 1 juli 25 jaar kraamverzorgende.
Haar droom kwam uit en na het volgen van de driejarige opleiding richting verzorging ging ze vanaf haar 19de in de kraamzorg werken. Ze begon in 1998 bij een particulier kraambureau in Ede. Niet veel later werd ze aangenomen bij NTN, een kraambureau dat nieuw opstartte in Harderwijk, maar ook al snel failliet ging. Wienanda kon mee met haar leidinggevende, die haar eigen kraambureau Anna startte, dat later verder ging als JoNa. Hier heeft zij van 2002 tot oktober 2020 gewerkt, tot dit drie jaar geleden werd overgenomen door een groot kraambureau. Toen besloot Wienanda als zzp’er verder te gaan en vormt samen met Jolanda van Voorst de maatschap Kraamzorg Zeewolde Veluwe. Samen weken ze in Harderwijk, Ermelo, Putten, Zeewolde en Nunspeet. “Ik geloof in kleinschalige kraamzorg leveren in je eigen regio, omdat je dan elkaar kent en korte lijntjes hebt met de verloskundige en het ziekenhuis. De verloskundige begeleidt de bevalling en is verantwoordelijk voor de zorg bij een bevalling. Maar anderhalf uur na de bevalling gaat zij weg en als kraamverzorgende neem ik dan voor acht dagen de zorg over.”
Intiem en bijzonder
Een gezin heeft na de geboorte recht op acht dagen kraamzorg en Wienanda kiest ervoor om maximaal één gezin op een dag te bezoeken. ,,Gemiddeld ben je namelijk 45-49 uur aanwezig in acht dagen. Je mag tijdens zo’n intiem en bijzonder moment deelgenoot zijn van een nieuw mensenleven en een nieuwe gezinssituatie. Mensen melden zich aan met 8-10 weken zwangerschap, na zeven maanden is er een intake en bespreek ik tijdens de kennismaking met het gezin hun wensen en wat ze van mij kunnen verwachten. Ik ben bij een thuisbevalling en anders kom ik als ze thuiskomen van het geboortehuis of ziekenhuis.
Je bouwt een vertrouwensband op, want je kijkt acht dagen achter de deur van mensen. Dan doe je allerlei mensenkennis op, want geen gezin is hetzelfde. Van alleenstaande moeder tot de meest hoogopgeleide. Maar je kunt nog zo slim en geleerd zijn, voor het verzorgen van een kind is geen studie. Een kind verzorgen doe je praktisch en op gevoel. Ieder wil het beste voor zijn kind, dus is het aan mij om ze vertrouwen te geven dat ze het goed doen. Soms komen ouders uit het ziekenhuis thuis, gaan op de bank zitten en denken: ‘We hebben hier een kind en wat nu? Soms zijn ze de eerste dag zo onzeker dat ze nog niet weten hoe ze een luier moeten verschonen. Je leert de basis aan in acht dagen: elke drie uur eten geven, elke drie uur verzorgen en daar geef ik ze dan tips en tricks voor. Je helpt het gezin om hun kind te leren kennen: de signalen, het huilen, de voeding. We begeleiden de borst- of flesvoeding, observeren, signaleren situaties en rapporteren deze.
Als er problemen zijn, is de verloskundige verantwoordelijk. Naast het verzorgen van de moeder en het kind verzorgt de kraamverzorgende de andere kinderen, zodat het gezin doordraait en ze allemaal wennen aan de nieuwe situatie die is ontstaan. Het is dan heel mooi om te zien als mensen na acht dagen zeggen dat er een wereld voor ze is open gegaan, dat ze terugkijken op een mooie week waar ze mee verder kunnen.”
Veel veranderd in kraamzorg
Wienanda concludeert dat er in 25 jaar veel is veranderd in de kraamzorg. Vaders zijn nu veel meer actief en aanwezig in het huishouden. “Vroeger was de vader op de dag van de bevalling thuis en bij de dag van de aangifte en ging daarna weer aan het werk. Nu hebben vaders recht op vrije dagen en zijn veel meer betrokken bij hun kindje. Ze zijn leergierig en willen weten hoe de verzorging gaat. Dat is een positieve verandering.”
Ook na 25 jaar kraamverzorging en misschien wel duizend gezinnen gaat Wienanda elke dag met plezier naar haar werk. “Mijn werk is echt mijn hobby, ik geniet ervan. Het is uniek om bij de geboorte van een nieuw leven te mogen zijn en het blijft wonderlijk om zo’n klein mensje te morgen verzorgen. Na een vrije week kijk ik al weer uit naar het volgende gezin.”
