Jan de Koeijer (25) fietst dagelijks van zijn woning in Wageningen naar het kantoor in Ede. ,,Ik heb geen auto en wil die ook niet hebben. Het is een mooie stimulans om met de fiets te gaan, want dit brengt me veel.”
Jan groeide op in het Zeeuwse dorpje Zonnemaire. Daar hebben zijn ouders nog steeds een boerderij en hier leerde Jan al vroeg de handen uit de mouwen steken op dit akkerbouwbedrijf. ,,Ik word daar later zelf boer.” Bovendien kent hij het melkveebedrijf van zijn moeders kant in de Achterhoek, waar hij zijn jongste kindertijd opgroeide.
De Koeijer ging dierwetenschappen studeren aan de Wageningen Universiteit, waarna hij koos voor de studie International development and Rural innovation. Tijdens een stageperiode kon hij terecht bij Bionext, waarna Jan er een baan van 24 uur aan overhield. ,,Dat is de ketenorganisatie van de biologische landbouwsector. We hebben honderden leden in het hele land en er werken ongeveer 25 personen. Deze sector heeft laten zien dat het een voortrekker is op het gebied van duurzaamheid en daar wil ik graag onderdeel van zijn. Ik mag samenwerken met een inspirerende groep collega’s en boeren, van wie ik veel leer. Ik begeleid projecten waar kennis uitgewisseld en ontwikkeld wordt. Bovendien behartig ik de belangen vanuit de wetgeving. Dan heb je onder andere te maken met controlerende instanties als Skal en wetgevende als het ministerie. Biologische landbouw heeft de toekomst, omdat ze mét de natuur en met minder energie laat zien dat je toch gezond(er) en voldoende voedsel kunt produceren. Inclusief een verdienmodel.”
Jan heeft wel een rijbewijs, maar bezat nog nooit een auto. ,,Als je er een hebt, ga je hem gebruiken en dat is niet goed voor het milieu. Bovendien heb ik een auto niet hard nodig. Als ik er echt een nodig heb, kan ik hem lenen van vrienden of familie. Het moment dat ik hem wel nodig heb, wil ik zo lang mogelijk uitstellen. Ik vind het fijn om op mijn werkplek te zijn en me daar vol in te zetten. Een auto heb ik dan niet persé nodig. Als ik naar een boerderij moet, ga ik graag met de trein.”
Bezoek aan de boerderij in Zeeland betekent een reis van drie en een half uur met de trein en de bus. Toch vindt hij dit geen grote last. ,,Met een auto sta je vaak in de file en ik ben al chagrijnig als ik in de auto zit. Het kost me energie en aandacht, terwijl ik in de trein tot rust kan komen en eventueel kan werken.”
VERSNELLINGEN Eerst had Jan een oude studentenfiets, maar nu heeft hij een goede tweedehands Gazelle met 21 versnellingen. De route die hij dagelijks fietst betekent twee keer acht kilometer trappen. Dit kost hem tussen de twintig en dertig minuten per rit aan tijd. ,,Afhankelijk van de stoplichten, de spits en de hoeveelheid fietsende schoolkinderen. Ik fiets binnendoor over Bennekom en dat is een prima traject, maar het kan er wel druk zijn.”
Jan geeft toe dat hij minder zin heeft om te fietsen als het slecht weer is. Desondanks is hij dankbaar voor de keuze die hij hierin maakt, omdat dit dan de aanleiding is om tóch buiten te komen. ,,Want een dag is altijd beter als je even de frisse lucht hebt gesnoven. Ook met slecht weer. Buiten zijn is altijd een stimulerende factor in je geluksbeleving, je welzijn.”
Speciale kleding schafte Jan niet aan voor het fietsen. Als het flink regent, komt hij kletsnet aan, maar daar zit hij niet mee. En ook een beetje transpiratie op zijn rug, vindt hij geen probleem. Bij Bionext is (nog) geen speciale fietsenregeling.
