‘Ik wilde iets doen waarbij ik me van waarde voel’

  • Home
  • Artikel
  • ‘Ik wilde iets doen waarbij ik me van waarde voel’

Daniëlle Zwanink-Muilwijk (53) uit Sliedrecht is gewichtsconsulente en dacht altijd dat ze niet geschikt zou zijn om in de zorg te werken, maar niets bleek minder waar. Zij werkt nu met veel plezier in een verzorgingshuis in haar dorp.

door Eline Lohman

Daniëlle werkt voor zichzelf als gewichtsconsulente. Werk dat bij haar past, maar er knaagde wel iets aan haar. En dat was het idee om in de zorg te werken. Dat idee is in oktober vorig jaar tot uitvoering gekomen, maar voor het zover was, moest er een aantal beren op de weg onder de loep genomen worden. 

NIET VOOR WEGGELEGD? Niet in de laatste plaats omdat de Sliedrechtse een tijdlang gedacht heeft dat werken in de zorg niet voor haar weggelegd was. Want: niet geschoold. Maar dat bleek helemaal geen probleem te zijn, blikt Daniëlle nu voldaan terug op de periode wanneer zij besloot het roer om te gooien.

MENSEN-MENS ,,Ik kom niet uit de zorg en heb daar ook nooit in gewerkt, maar ik ben wel altijd een mensen-mens geweest. Twee jaar geleden kwam mijn zwager in een verpleeghuis terecht en dat bleek een eyeopener te zijn voor mij. Daar kwam ik erachter dat een luisterend oor en een vriendelijk gezicht het meest belangrijke is bij het werken in de zorg.” De ogen van Daniëlle waren geopend: zou het dan toch mogelijk zijn voor haar om de zorg te gaan werken, naast haar werk als gewichtsconsulent? Ze zag een vacature in de zorg waarvoor je geen diploma hoefde te hebben. Toch heeft Daniëlle ook toen weer haar idee uitgesteld om in de zorg te gaan werken. ,,Ik dacht: ‘ik ben er niet geschikt voor’. Terwijl een vriendin van me die in de zorg werkt juist zei van wel. Maar ja, het zat in mijn hoofd dat het niet voor mij weggelegd zou zijn. En dan ben je daar maar moeilijk van af te brengen.”

HET ROER OM Pas toen Daniëlle een keer meeliep in het verzorgingshuis, ging het balletje echt rollen voor haar en ging het roer om. ,,Ik vond het superleuk! Ik deed een open sollicitatie bij Verpleeghuis Overslydrecht en kwam ik de flex-pool terecht. Zodat ik het prima kan combineren met mijn andere werk als gewichtsconsulent. Het leuke van de diensten is dat een vriendelijk gezicht inderdaad het verschil kan maken, precies wat ik al dacht. Ik zag dit nu in de praktijk. Ik ben dan wel niet geschoold, maar dat hoeft voor dit werk ook niet.”

ER ZIJN VOOR WELZIJN Daniëlle maakt onder meer kamers schoon, dekt tafels, zet koffie, warmt eten op en helpt met eten als dit nodig is. En wil iemand een rondje lopen, dan gaat Daniëlle gezellig mee. ,,Als het nog kan, dan voer ik gesprekken met de mensen. Ik ben er voor het welzijn van de mensen. Ik probeer erachter te komen wat iemand fijn vindt en waar hij of zij behoefte aan heeft. Dat is vaak een kwestie van aanvoelen. Het scheelt dat ik best wel wat levenservaring heb. Heel handig in dit werk.”

HEEL WAT ANDERS Het was wel een hele ommezwaai om in de zorg te gaan werken, merkt Daniëlle. ,,Het is natuurlijk wel heel wat anders dan mijn werk als gewichtsconsulent. Daar luister ik ook veel naar mensen, dat is wel een overeenkomst, maar in de zorg ben je bijvoorbeeld ook fysiek bezig en dat ben ik niet gewend. Maar ik wilde iets doen waarbij ik me van waarde voel en dat gevoel heb ik in de zorg nu zeker: ik voel me heel erg gewaardeerd. Als een bewoner tegen me zegt ‘bedankt lieve schat’, dan geeft me dat veel voldoening. Ik probeer mensen altijd een fijne dag te geven en ze te laten voelen dat ze er nog toe doen.”

MOOIE COMBINATIE Daniëlle merkt dat haar werk in de zorg goed te combineren is met haar inzet voor haar eigen bedrijf. Juist ook omdat ze in een flex-pool zit bij Verpleeghuis Overslydrecht, zo legt zij uit. ,,Ik werk wanneer het mij uitkomt in de zorg. Ik vind het een mooie combinatie zo. In de ochtend werk ik vaak voor mezelf en daarna in het verpleeghuis. Ik woon vlakbij, dat is voor mij ook ideaal. Momenteel werk in best veel in het verpleeghuis, maar dat vind ik alleen maar fijn. Ik werk op diverse afdelingen. Wel allemaal met de doelgroep ouderen met een psychogeriatrische aandoening, oftewel dementie.”

LOOP EENS EEN KEER MEE De 53-jarige kan het iedereen aanraden om het roer om te gooien. Ook op wat latere leeftijd. Ze heeft advies voor mensen die er nog niet helemaal zeker van zijn of aan toe zijn om het roer om te gooien. ,,Mijn tip aan mensen die twijfelen om het roer op werkgebied om te gooien: loop eens een keer mee. Dan kan je pas echt ervaren of bepaald werk iets voor jou is. Ik heb er spijt van dat ik niet jaren eerder een ommezwaai heb gemaakt. Omdat ik er nog meer voldoening uit haal dan ik had gedacht. Alle redenen die ik had om het niet te doen, zijn niet waar. Of ik mijn roeping heb gevonden? Ja, zeker! Als ik jonger was geweest, dan was ik misschien wel verder gegaan met leren in de zorg. Maar ik moet ook mijn diploma’s halen voor mijn werk als gewichtsconsulent, dus voor nu is het goed zo voor mij. Ik ben nog geen dag met tegenzin naar mijn werk in het verpleeghuis gegaan, dat vind ik een goed teken!”

Bekijk ook

‘Ik wilde iets doen waarbij ik me van waarde voel’

  • Home
  • Artikel
  • ‘Ik wilde iets doen waarbij ik me van waarde voel’

Daniëlle Zwanink-Muilwijk (53) uit Sliedrecht is gewichtsconsulente en dacht altijd dat ze niet geschikt zou zijn om in de zorg te werken, maar niets bleek minder waar. Zij werkt nu met veel plezier in een verzorgingshuis in haar dorp.

door Eline Lohman

Daniëlle werkt voor zichzelf als gewichtsconsulente. Werk dat bij haar past, maar er knaagde wel iets aan haar. En dat was het idee om in de zorg te werken. Dat idee is in oktober vorig jaar tot uitvoering gekomen, maar voor het zover was, moest er een aantal beren op de weg onder de loep genomen worden. 

NIET VOOR WEGGELEGD? Niet in de laatste plaats omdat de Sliedrechtse een tijdlang gedacht heeft dat werken in de zorg niet voor haar weggelegd was. Want: niet geschoold. Maar dat bleek helemaal geen probleem te zijn, blikt Daniëlle nu voldaan terug op de periode wanneer zij besloot het roer om te gooien.

MENSEN-MENS ,,Ik kom niet uit de zorg en heb daar ook nooit in gewerkt, maar ik ben wel altijd een mensen-mens geweest. Twee jaar geleden kwam mijn zwager in een verpleeghuis terecht en dat bleek een eyeopener te zijn voor mij. Daar kwam ik erachter dat een luisterend oor en een vriendelijk gezicht het meest belangrijke is bij het werken in de zorg.” De ogen van Daniëlle waren geopend: zou het dan toch mogelijk zijn voor haar om de zorg te gaan werken, naast haar werk als gewichtsconsulent? Ze zag een vacature in de zorg waarvoor je geen diploma hoefde te hebben. Toch heeft Daniëlle ook toen weer haar idee uitgesteld om in de zorg te gaan werken. ,,Ik dacht: ‘ik ben er niet geschikt voor’. Terwijl een vriendin van me die in de zorg werkt juist zei van wel. Maar ja, het zat in mijn hoofd dat het niet voor mij weggelegd zou zijn. En dan ben je daar maar moeilijk van af te brengen.”

HET ROER OM Pas toen Daniëlle een keer meeliep in het verzorgingshuis, ging het balletje echt rollen voor haar en ging het roer om. ,,Ik vond het superleuk! Ik deed een open sollicitatie bij Verpleeghuis Overslydrecht en kwam ik de flex-pool terecht. Zodat ik het prima kan combineren met mijn andere werk als gewichtsconsulent. Het leuke van de diensten is dat een vriendelijk gezicht inderdaad het verschil kan maken, precies wat ik al dacht. Ik zag dit nu in de praktijk. Ik ben dan wel niet geschoold, maar dat hoeft voor dit werk ook niet.”

ER ZIJN VOOR WELZIJN Daniëlle maakt onder meer kamers schoon, dekt tafels, zet koffie, warmt eten op en helpt met eten als dit nodig is. En wil iemand een rondje lopen, dan gaat Daniëlle gezellig mee. ,,Als het nog kan, dan voer ik gesprekken met de mensen. Ik ben er voor het welzijn van de mensen. Ik probeer erachter te komen wat iemand fijn vindt en waar hij of zij behoefte aan heeft. Dat is vaak een kwestie van aanvoelen. Het scheelt dat ik best wel wat levenservaring heb. Heel handig in dit werk.”

HEEL WAT ANDERS Het was wel een hele ommezwaai om in de zorg te gaan werken, merkt Daniëlle. ,,Het is natuurlijk wel heel wat anders dan mijn werk als gewichtsconsulent. Daar luister ik ook veel naar mensen, dat is wel een overeenkomst, maar in de zorg ben je bijvoorbeeld ook fysiek bezig en dat ben ik niet gewend. Maar ik wilde iets doen waarbij ik me van waarde voel en dat gevoel heb ik in de zorg nu zeker: ik voel me heel erg gewaardeerd. Als een bewoner tegen me zegt ‘bedankt lieve schat’, dan geeft me dat veel voldoening. Ik probeer mensen altijd een fijne dag te geven en ze te laten voelen dat ze er nog toe doen.”

MOOIE COMBINATIE Daniëlle merkt dat haar werk in de zorg goed te combineren is met haar inzet voor haar eigen bedrijf. Juist ook omdat ze in een flex-pool zit bij Verpleeghuis Overslydrecht, zo legt zij uit. ,,Ik werk wanneer het mij uitkomt in de zorg. Ik vind het een mooie combinatie zo. In de ochtend werk ik vaak voor mezelf en daarna in het verpleeghuis. Ik woon vlakbij, dat is voor mij ook ideaal. Momenteel werk in best veel in het verpleeghuis, maar dat vind ik alleen maar fijn. Ik werk op diverse afdelingen. Wel allemaal met de doelgroep ouderen met een psychogeriatrische aandoening, oftewel dementie.”

LOOP EENS EEN KEER MEE De 53-jarige kan het iedereen aanraden om het roer om te gooien. Ook op wat latere leeftijd. Ze heeft advies voor mensen die er nog niet helemaal zeker van zijn of aan toe zijn om het roer om te gooien. ,,Mijn tip aan mensen die twijfelen om het roer op werkgebied om te gooien: loop eens een keer mee. Dan kan je pas echt ervaren of bepaald werk iets voor jou is. Ik heb er spijt van dat ik niet jaren eerder een ommezwaai heb gemaakt. Omdat ik er nog meer voldoening uit haal dan ik had gedacht. Alle redenen die ik had om het niet te doen, zijn niet waar. Of ik mijn roeping heb gevonden? Ja, zeker! Als ik jonger was geweest, dan was ik misschien wel verder gegaan met leren in de zorg. Maar ik moet ook mijn diploma’s halen voor mijn werk als gewichtsconsulent, dus voor nu is het goed zo voor mij. Ik ben nog geen dag met tegenzin naar mijn werk in het verpleeghuis gegaan, dat vind ik een goed teken!”