Peter de Borst (52) uit Sliedrecht heeft een passie voor het geschreven en gesproken woord. Verhalenverteller, trouwambtenaar, ceremonieel spreker en reminiscentiewerker – hij is het allemaal. Binnenkort mag hij zich ook nog eens contactclown noemen. Een rol die hem op het lijf geschreven is.
Zijn werk is zijn lust en zijn leven. Eigenlijk ziet hij het niet eens zozeer als werk, zo blijkt wanneer je Peter spreekt over wat hij doet. Vol passie en enthousiasme vertelt hij over zichzelf en over zijn bedrijf GaafWoord.
Over hoe hij beroepsmilitair is, maar zich vooral graag uitleeft in de rol van verteller of in die van spreker. Over dat hij in de gemeenteraad heeft gezeten en een burn-out kreeg, waarna hij voor zichzelf en zijn passies besloot te kiezen en vervolgens zijn eigen bedrijf besloot te beginnen. En over zijn nieuwste stokpaardje: de opleiding tot contactclown die hij begin dit jaar gestart is in Zwolle. Peter heeft ondanks de coronaperiode zijn vaste adressen voor vertellingen en heeft het met name rond kerst erg druk gehad – alles loopt lekker door, maar het is tijd voor iets nieuws erbij, merkte de Sliedrechter. Vandaar de keuze voor de opleiding.
,,Een contactclown heeft niets met het circus te maken of met gek doen – je kunt het vergelijken met de Cliniclowns maar dan voor een bredere doelgroep. Een contactclown richt zich bijvoorbeeld op mensen met dementie of een verstandelijke beperking, mensen die autisme hebben of kinderen uit oorlogsgebieden. Een contactclown is een specialist in contact maken. Het liefst één op één. Je moet dan het moment aanvoelen; het gaat allemaal heel spontaan, er is niets ingestudeerd. Mensen met dementie verliezen de mogelijkheden van taal, maar kunnen vaak nog op een andere manier communiceren. Die andere manier kun je als contactclown triggeren. Bijvoorbeeld met kleur en geur. Of door er gewoon te zijn, door simpelweg naast iemand te gaan zitten. ‘Klein kijken, groot denken’, dat is mijn devies. Dan kunnen er heel mooie momenten ontstaan.” Dat merkt Peter goed tijdens zijn werk. Bijvoorbeeld wanneer hij voor vertellingen in verpleeghuizen komt.
RELATIE AANGAAN ,,Het mooie is dat wanneer je ergens regelmatig komt, je echt een relatie met mensen aan kunt gaan. Dat wil ik straks ook doen wanneer ik me officieel contactclown mag noemen. Dat kan in een verpleeghuis zijn, maar net zo goed bij iemand thuis of op een dagbesteding. Er zijn mensen die niet meer zo ontvankelijk zijn voor verhalen, die als het ware de betekenis van het gesproken woord kwijt zijn, maar wel voor contact leggen via een contactclown. Mooi, want ik houd van tussen de mensen zitten. Ik kan verbaal goed communiceren, maar ik wilde mezelf meer uitdagen door het kleiner te maken. Mezelf triggeren door de kracht te ontdekken van op kleine wijze communiceren. Dat zal zeker een uitdaging voor me zijn, mijn gebaren kleiner maken.”
Iets anders waar Peter druk mee is, is het maken van een kindervoorstelling: een sprookje over het welbekende tinnen soldaatje, maar dan net anders. ,,Ik probeer het verhaal opnieuw te vertellen maar dan met een andere wending dan het oorspronkelijke verhaal. Het wordt een interactief verhaal, dat zoals altijd een educatieve boodschap in zich heeft. Ik hoop dat ik over een tijdje try-outs kan geven op scholen. Verder ben ik bezig met het ontwikkelingen van een nieuw typetje voor straattheater, feesten of braderieën. Ik ben altijd wel bezig, om mezelf te prikkelen. Daardoor blijf je scherp bij alles dat je doet. En je blijft jezelf uitdagen als je jezelf steeds weer probeert te prikkelen.”
Peter werkt met name in de regio. Onder meer als Babs, ofwel trouwambtenaar. ,,Dat komt nu allemaal weer een beetje op gang – de mensen durven het weer aan een bruiloft te plannen. Dit werk is weer heel anders dan de vertellingen of het optreden voor kinderen. Die afwisseling maakt mijn werk zo leuk. Ik werk ook steeds voor een andere doelgroep. De ene keer sta ik voor een groep kinderen, dan weer voor een stel ouderen. Het mooie is dat je nooit van tevoren weet welke reacties er gaan komen. Ik ben altijd interactief bezig en dan weet je niet hoe je publiek reageert. De kunst is om mee te gaan in die golf en daar op in te spelen.”
OUDE SPULLETJES: SCHATZOEKEN Om zijn werk extra cachet te geven, is Peter altijd op zoek naar oude spulletjes. Hij noemt het ook wel ‘schatzoeken’. Op zijn verlanglijstje staat nog oud speelgoed uit de jaren veertig en vijftig. ,,Die oude spullen gebruik ik tijdens mijn vertellingen. Mooi om er dan materiaal bij te hebben. Dat geldt ook voor iets nieuws dat ik sinds kort gebruik: een kleine vertelkast, een zogenaamd kamishibai, waarin vertelplaten te zien zijn die bij het verhaal horen. Deze kastjes prikkelen de fantasie. Het is een concentratiemiddel: mensen kijken naar de platen en zitten helemaal in het verhaal. Vooral voor kinderen is dit erg leuk. Maar voor de oudere doelgroep net zo goed, want hiermee kunnen herinneringen naar boven komen. Met deze vertelkastjes ga ik nog veel meer uitproberen.”
