HARDERWIJK Een baan op en rond het water. Harro Lunshof heeft als havenmeester bij de gemeente Harderwijk ‘een baan uit duizenden’. Hij voelt zich gastheer voor de toeristenstad, maar soms ook maatschappelijk werker. Maar naast de dynamiek die het beroep met zich meebrengt, is er ook een keerzijde. Een lange vakantie zit er in de zomer niet in.
Na acht jaar voor de klas in het basisonderwijs zocht Harro Lunshof een andere uitdaging. Met opening van de nieuwe boulevard in het voorjaar van 2018 en de uitbreiding met vijf bruggen zocht de gemeente Harderwijk drie nieuwe havenmeesters. “Ik zag de vacature in de krant staan en dacht ‘wow, dit is mijn droombaan. De haven van Harderwijk bruist, er gebeurt van alles. Ik ben gek op bootjes en houd van zeilen. Vroeger ging ik met vrienden zeilen in Friesland. Al van kinds af aan zit ik bij Waterscouting Tjerk Hiddes waar ik nu voorzitter ben. Het was een gewilde baan, want er waren meer dan 100 sollicitatiebrieven. Begin mei 2018 hoorde ik dat ik het mocht gaan doen en 12 mei kwam ik in dienst.’’
In de zomer zijn er drie havenmeesters en twee seizoenshavenmeesters. Dan wordt er dagelijks door twee man van 8.00 tot 20.00 uur gewerkt. In de winter is er slechts één havenmeester die van 9.00 tot 17.00 uur de honneurs waarneemt. ,,In de zomerperiode gaat de telefoon elke minuut en dan vliegt de dag voorbij. In het basisonderwijs voelde ik meer stress dan nu. Je zorgt er als havenmeester voor dat er zoveel mogelijk plekken beschikbaar zijn. Mensen zijn op vakantie, willen een plekje voor hun boot en meestal lukt dat ook. We hebben vier havens: de Vissershaven, Stadshaven, Strandhaven en Waterstadhaven. Als havenmeester ben je voornamelijk gastheer. Je wilt het mensen naar hun zin maken en dat Harderwijk goed op de kaart staat. De tamtam doet goed zijn werk en veel mensen weten ons te vinden. Begin oktober hadden we de 12.000ste overnachting van het jaar 2021. Dat zegt dat Harderwijk in trek is, maar ook dat je door de drukte niet gegarandeerd plek hebt. Harderwijk staat inmiddels ook bekend om het dubbel liggen. Een afspraak binnen de scheepvaart is dat je bij elkaar over het voordek loopt, zodat de kuip privé blijft. De eerste jaren gaf dat flink wat discussie, maar mensen weten nu dat het wel gebeurt en als je dat niet wilt kun je beter niet naar Harderwijk komen…’’
De veelzijdigheid van het werk maakt het havenmeesterschap leuk, vindt Lunshof. De vijf bruggen moeten bediend worden, de havengelden geïnd (voor de pleziervaart gaat dit per strekkende meter), reserveringen van passagiersschepen worden opgenomen en de ligplekken worden toegewezen. Passanten wordt kenbaar gemaakt welke evenementen er zijn en waar de supermarkt zich bevindt. Maar de havenmeester regelt ook dat een volle afvalcontainer geleegd wordt en zorgt dat een verstopt toilet in het wc gebouw weer functioneert. Nu het winterseizoen is aangebroken zijn Lunshof en zijn collega’s vooral bezig met de beroepsvaart, gesprekken met beleidsmakers over wat anders kan/moet en hoe de toekomst eruit gaat zien. ,,We reserveren de kade in de Lorentzhaven, waar de havengelden betaald worden per ton.’’
Lunshof heeft al genoeg bijzondere voorvallen meegemaakt. ,,Een klein motorbootje van Duitsers was lek en toen ze terug kwamen was de boot gezonken en hing aan een touw aan de steiger. We konden de boot met een kraan uit het water takelen en de technische dienst van de gemeente heeft hem leeggepompt. Ook het verliezen van mobiele apparatuur tussen wal en schip komt voor en we moesten een ambulance bellen toen een ouder persoon een hartaanval kreeg. Je bent soms ook maatschappelijk werker want mensen vinden een luisterend oor van een onbekende soms heel fijn. Dan gaat het zo een halfuur over verdrietige familieomstandigheden of bepaalde keuzes in het leven.’’
Momenteel zit Lunshof in allerlei bouwvergaderingen en gaat het over details als welke pvc-vloer in het havenkantoor moet komen. Sinds eind oktober zijn de havenmeesters overgegaan naar het nieuwe havenkantoor, hoewel de opening door vertraagde leveringen van materialen nog op zich laat wachten. ,,We hebben veel mee mogen denken en dat is fijn. Het is een prachtig ogend gebouw in Zuiderzeestijl met mooi uitzicht over de havens. We zijn door de centrale ligging goed te vinden en beter zichtbaar dan in de oude situatie in het stadhuis. Er zijn nieuwe sanitaire voorzieningen voor passanten en een wasmachine en droger. Boven hebben wij ons kantoor en daardoor hebben we meer overzicht. Het is de bedoeling dat passanten de scheepsbel luiden en wij dan naar beneden komen.’’
Het lijkt of Lunshof zijn topbaan nooit meer kwijt wil, maar toch heeft havenmeester zijn een keerzijde. ,,Afgezien van mijn eigen havendienstbootje kan ik zelf in het hoogseizoen bijna niet meer genieten van het varen. Met twee kinderen ben je afhankelijk van de schoolvakanties, maar door de vele uren die je in de zomer werkt is je vrijheid beperkt. Ook werk ik dan om het weekend. In de winter moet ik compenseren, en werk ik per week maar 16 uur. Dan ben ik verplicht vrij als de kinderen naar school zijn.”
