Barnevelder Freek Kamphorst gooide enkele jaren geleden het roer om. Hij is tijdens een omscholingstraject aan het werk gegaan als begeleider bij leer- en werkbedrijf Ons Bedrijf. Dit werk in de zorg heeft hem veel goeds gebracht. ”Ik zit beter in mijn vel sindsdien, terwijl mijn werkdagen behoorlijk intensief zijn.”
Job van der Mark
Het eerste zaadje om in de zorg te gaan werken, werd bij Freek Kamphorst jaren geleden gepland. Hij werkt al lang met veel plezier als verkoper binnendienst bij motoronderdelenleverancier Hoco Parts. Fulltime, tot hij 21 jaar geleden samen met zijn vrouw Annemarie ouder werd van zoon Pieter. Tweede zoon Thijs kwam vier jaar later ter wereld. Met de komst van de kinderen ging Freek een halve dag per week minder werken. “Toen de kinderen groter werden en niet zoveel zorg meer nodig hadden, begon ik voor het eerst na te denken over – in eerste instantie – vrijwilligerswerk. Ik wilde graag iets doen voor mensen die het wat minder goed hebben. Lang is het bij gedachten alleen gebleven, tot de omstandigheden veranderden.”
Van motoren naar de zorg
Enkele jaren geleden werd Hoco Parts overgenomen en dat bracht de nodige veranderingen teweeg voor Freek, die destijds werkte als teamleider op de afdeling verkoop binnendienst. “In die tijd had je reclamecampagnes van de overheid om in de zorg aan de slag te gaan als zijinstromer. Ik ben eens gaan kijken op die website en zo kwam ik in contact met een fijne jobcoach. Oorspronkelijk was ik van plan om aan de slag te gaan als maatschappelijk werker, maar in dat vakgebied waren nauwelijks vacatures. Mijn jobcoach bracht me op het idee om eens te kijken naar de functie van persoonlijk begeleider. Dat stond mij ook aan.”
Freek startte de online-opleiding ‘persoonlijk begeleider speciale doelgroepen’ en speelde open kaart met zijn werkgever. “Onderdeel van de opleiding was om via een stage praktijkervaring op te doen. Daarvoor had ik een hele dag per week nodig. Hoco Parts heeft mij alle ruimte gegeven: ik mocht minder werken, niet als teamleider maar als verkoper. Dat vond ik prima. Motorrijden is een passie van mij. Die passie deel ik graag met de klanten van Hoco Parts, dus ik vond het fijn dat het mijn primaire taak werd om zo veel mogelijk klantcontact te hebben. Van een afstand is het wellicht een degradatie om van teamleider weer aan de slag te gaan als verkoper, maar ik was er blij mee.”
Heftige problematiek
De eerste ervaring die Freek als stagiair tijdens zijn studie opdeed in de zorg was bij Stichting Breder, waar hij jongvolwassenen begeleidde bij zelfstandig wonen. Jongeren die te maken hebben met heftige problematiek, bijvoorbeeld op het gebied van verslaving. ,,Dat was een leerzame periode, maar niet wat ik zocht. Onder de cliënten heerste veel negativiteit, met bijbehorend gedrag. Daar moet je op een bepaalde manier mee omgaan en dat is niet voor mij weggelegd.”
Gelukkig voor Freek kwam vrij snel daarna Ons Bedrijf op zijn pad. Dit Barneveldse leer- en werkbedrijf biedt cliënten een passende werkplek en/of dagbesteding. “De cliënten noemen wij medewerkers. Ze gaan immers echt aan de slag met werkzaamheden voor externe opdrachtgevers. De medewerkers hebben een verschillend niveau van functioneren, zo is een deel van hen verstandelijk beperkt. Met deze mensen werk ik. In de ochtend gaan we in groepen aan de slag met werkzaamheden als sorteren, inpakken en bestickeren. In de middag ga ik individueel met medewerkers aan de slag om te werken aan de persoonlijke doelen uit hun zorgplan. We zoeken dan meestal de buitenlucht op. Wandelen staat vast op het programma, tenzij het regent. Of we gaan met de duofiets op stap. Educatie vormt daarnaast ook een belangrijk onderdeel van het middagprogramma.”
Zeer divers
De persoonlijke doelen waarmee Freek met de medewerkers aan de slag gaat, zijn zeer divers. Freek: “Een van de medewerkers heeft bijvoorbeeld een angst voor viaducten. Dan stap je samen op de duofiets en ga je hiermee aan de slag. Een andere medewerker is een enorme zoetekauw die het liefst vijf zoetjes in zijn chocomelk doet. Dan moet ik proberen om die medewerker te laten inzien dat thee of koffie zonder suiker gezonder is. Derde voorbeeld: ik heb een medewerker die graag in de horeca wil werken. Voor die medewerker heb ik geregeld dat hij anderhalve dag in de week in het winkeltje van zorgcentrum Norschoten mag werken, waar ze vers belegde broodjes en soep verkopen.”
Deze voorbeelden zijn illustratief voor het werkplezier dat Freek heeft bij Ons Bedrijf, waar hij inmiddels twee dagen per week aan de slag is. “Mensen helpen, dat is waar ik gelukkig van word. Vanaf het begin af aan is dat de insteek geweest. De combinatie van drie dagen in de week op de afdeling verkoop binnendienst bij Hoco Parts en twee dagen in de week bij Ons Bedrijf is perfect voor mij. En ik moet je eerlijk zeggen: als ik een dag bij Ons Bedrijf heb gewerkt, dan kom ik uitgeput thuis. Maar zeer voldaan. Ik zou niet meer zonder willen.”
Goede sfeer
Een van de taken die Freek naar eigen zeggen heeft bij Ons Bedrijf, is bijdragen aan een goede sfeer. Over het algemeen heeft hij daar niet bepaald zijn handen vol aan, maar het wil nog weleens gebeuren dat een medewerker de ‘kop verkeerd heeft staan’. “Vaak zie je dat al bij binnenkomst. Die moet ik dan even in de gaten houden, denk ik dan. Het is namelijk zo dat de medewerkers voortdurend interactie hebben met elkaar, zeker in de ochtend. Dat wil soms botsen. Dat heb je overal natuurlijk. Maar ik denk wel dat de emoties hier sneller hoog op kunnen laaien in vergelijking met een reguliere werkplek. Je maakt soms heftige dingen mee. Sommige medewerkers kunnen niet altijd hun frustraties kwijt en willen dan nog wel eens rare dingen doen. En het komt soms ook voor dat je letterlijk tussen ruziënde medewerkers in moet springen.”
Gelukkig ervaart Freek dat uiting van dergelijke heftige emoties eerder uitzondering dan regel is. “De meeste medewerkers hebben een soort natuurlijke en aanstekelijke vrolijkheid. Er wordt veel gelachen. Dat is geweldig om te zien. En over het algemeen zijn ze juist heel lief. Laatste zei een van hen letterlijk tegen mij: ‘ik heb wel wat aan jou’. Dat zijn de gouden momenten. Persoonlijk vind ik het ook erg prettig dat Ons Bedrijf zijn begeleiders veel ruimte geeft voor eigen initiatief. We zijn nu bezig met een uitbreiding, er wordt een extra hal bijgebouwd. Daarin wordt ook een muziekruimte gecreëerd. Muziek maken is ook al jaren een hobby van mij, dus wellicht liggen daar nog mogelijkheden voor de toekomst. Op dit moment kan ik me zeker nog ontwikkelen binnen mijn huidige werkzaamheden, maar muziek maken met medewerkers lijkt me ook wel wat. En dat soort plannen worden door Ons Bedrijf alleen maar toegejuicht.”
Aanrader
Freek kan het iedereen aanraden om in de zorg aan de slag te gaan. Zelf werkt hij nu zo’n twee jaar bij Ons Bedrijf en wat hem betreft komen daar nog vele jaren bij. “Het moet natuurlijk wel wat voor je zijn, dat spreekt voor zich. Tijdens een werkdag sta je voortdurend ‘aan’, ik schat in dat per dag zo’n honderdvijftig keer mijn naam genoemd wordt. Daar staat tegenover dat dit werk zoveel voldoening biedt.” En meer voldoening was precies waar Freek naar op zoek was, toen hij enkele jaren geleden besloot het roer om te gooien. “Ik heb het naar mijn zin bij Hoco Parts, laat dat duidelijk zijn. Ik had met hetzelfde gemak door kunnen gaan zonder problemen. Maar zo’n gevoel van ‘is dit het nou?’ bekroop mij steeds vaker. Dan is een slordige twintig jaar tot je pensioen nog een heel eind, kan ik je vertellen.”
‘Rustiger in mijn hoofd’
Los van de toekomst, plukt Freek toch vooral in het heden de vruchten van zijn carrièrewending. “Ik zit beter in mijn vel. Rustiger in mijn hoofd. Ik heb ook het idee dat ik deels uit een soort ratrace ben gestapt. Bij commerciële bedrijven gaat het natuurlijk vooral om omzet scoren, de verkoopcijfers ieder jaar verbeteren. Bij Ons Bedrijf is dat zo anders. Ik kan nu ook gemakkelijker relativeren. Zeker in de zomerperiode kan het druk zijn bij Hoco Parts. En als een klant dan weer volledig uit zijn plaat gaat omdat een onderdeel een dag later binnen is, dan verzin ik een oplossing maar denk ik wel bij mezelf: ‘man, waar ben je nu mee bezig?’. Er is veel meer om je druk over te maken, dat kun je gerust van mij aannemen.”
