De Afdeling Amstelland en Meerlanden van Alzheimer Nederland organiseert verschillende activiteiten voor mensen met dementie en hun naasten. De lokale afdeling zit te springen om nieuwe bestuursleden. Ook andere vrijwilligers zijn welkom. “Anders komt ons werk in gevaar,” aldus coördinator Jacqueline de Waal.

door Naomi Heidinga

Alzheimer Nederland, een landelijke organisatie, heeft in diverse regio’s een afdeling die activiteiten organiseert. Hier is dat de afdeling Amstelland en Meerlanden. “Deze afdeling organiseert onder meer Alzheimer Cafés,” legt Jeantien Brugma uit, secretaris van de lokale afdeling. “Dat doen we maandelijks in Amstelveen en Hoofddorp en tweemaandelijks in Badhoevedorp en Uithoorn. Deze cafés zijn bedoeld voor mantelzorgers en hun naasten. De avonden zijn informatief en daarnaast is er contact met lotgenoten en zorgprofessionals mogelijk. Elk café heeft een thema, denk bijvoorbeeld aan eenzaamheid, voeding of euthanasie. De bijeenkomst begint met een lezing door een expert en daarna kunnen mensen ervaringen uitwisselen. In Amstelveen hebben we sinds kort een nieuwe locatie voor de bijeenkomsten: Wijkcentrum Middenhof. In Hoofddorp zitten we in woonzorgcentrum Bornholm.”

NA CORONA Na de coronacrisis moet men weer een beetje zijn weg vinden naar de cafés, merken ze. “De bijeenkomsten vonden altijd plaats in woonzorgcentra. Deze gingen tijdens de coronacrisis als eerste op slot, met als gevolg dat de bijeenkomsten niet door konden gaan. Bovendien hebben we te maken met een kwetsbare doelgroep. Het duurde even voordat men onze cafés weer durfde te bezoeken. Nu begint het weer te komen. Meestal komen er tussen de 30 tot 60 mensen naar de cafés.” Jacqueline: “In het begin komen mantelzorgers vaak met hun naasten, maar naarmate de ziekte vordert, komen mantelzorgers steeds vaker alleen. Sommige mensen blijven ook na het overlijden van hun naaste nog een tijd naar de cafés komen. Deze bijeenkomsten maken voor hen deel uit van de rouwverwerking.”

INTERESSE Jacqueline is coördinator van de cafés in Amstelveen en Uithoorn. “Ik ben in 2014 vrijwilliger voor de lokale afdeling geworden. Ik wilde me graag maatschappelijk inzetten. De moeder van een vriendin kreeg dementie, en ik maakte daardoor van dichtbij het ziekteproces mee. Ik wist destijds nog weinig van de ziekte af. Toen ik een vacature voor de vrijwilligersfunctie van coördinator in de krant zag staan, heb ik daarop gereageerd. Ik doe dit werk inmiddels een aantal jaar en nog steeds met plezier. Ik weet inmiddels veel meer van de ziekte af. Ik was al geïnteresseerd in neurologische aandoeningen en die interesse heeft zich enkel verdiept. Daarbij is de interesse voor levensstijl gekomen, en de invloed hiervan op de ontwikkeling van dementie. Onze voeding en de mate waarin we bewegen: bepaalde factoren kunnen de kans op het ontwikkelen van dementie vergroten. Het heeft er zelfs toe geleid dat ik een opleiding ben gaan volgen in diëtetiek. Ik hoop deze volgend jaar af te kunnen ronden en ook in dit veld te gaan werken.” 

1 OP DE 4 Jeantien heeft ook ervaringen met de ziekte. “Dat is niet gek: inmiddels krijgt 1 op de 4 Nederlanders dementie. Iedereen kent dus wel iemand in zijn of haar omgeving die te maken heeft met dementie. Mijn broer en zus werden op relatief jonge leeftijd gediagnosticeerd met dementie. Voor deze groep patiënten was destijds niet veel geregeld. Er bestond bijvoorbeeld geen dagopvang voor jonge mensen met dementie. Terwijl het voor vijftigers niet echt leuk is om met tachtigers naar dezelfde dagbesteding te gaan. Ik heb me ingezet om wel zaken voor deze groep te regelen. Ik ben initiatiefnemer van de projectgroep Jonge Mensen met Dementie (JMD) met daarin onder meer zorgprofessionals. Door de inspanningen van deze projectgroep is er inmiddels in de regio dagbesteding voor deze doelgroep. Ook zijn er goedbezochte tweemaandelijkse bijeenkomsten voor mantelzorgers. Bij jonge mensen met dementie is sprake van een heel andere dynamiek. Het zijn mensen die nog vol in het leven staan. Ze hebben een baan, een gezin, zijn heel actief. Hun leven verandert radicaal, ook voor de partner en soms nog thuiswonende kinderen.” 

MENSELIJKE MAAT Ze is secretaris, maar neemt noodgedwongen ook veel andere taken op zich. “Ik doe ook de PR, verstuur mailings en onderhoud de website,” aldus Jeantien. “Nieuwe vrijwilligers zijn zeer welkom, zeker ook voor het bestuur. Voor de meeste bestuursfuncties ben je gemiddeld vier uur per week kwijt.” Jacqueline: “Dit vrijwilligerswerk is niet alleen als een manier om mijn steentje bij te dragen aan onze maatschappij. Het levert me ook wat op. Ik werk in zakelijke omgeving, waar men formeel met elkaar om gaat. Bij de stichting gaat dat heel anders, daar staat de menselijke maat voorop.” Jeantien: “Als vrijwilliger kun je veel voor elkaar krijgen. Het is mooi om te zien hoeveel aardige mensen er zijn, die mee willen denken.”