Voor Jolanda van den Heuvel (58) uit Herwijnen vormt haar snuffeltuin ‘Aan de Waal’ een mooie mix met haar baan als administratief medewerker. In de tuin bij haar dijkhuis kunnen honden gewoon hond zijn, zonder tussenkomst van baasjes of commando’s en bevelen. Hun baasjes geven een vrijwillige bijdrage, die naar een goed doel gaat: Stichting Sterk voor Dieren in haar woonplaats.

door Eline Lohman

Liefdevol geeft Jolanda haar twee Duitse doggen een snoepje en laat ze door haar 2.000 vierkante meter tellende tuin aan de Waaldijk rennen. Vroeger mocht Jolanda nooit een hond, maar toen haar oudste dochter later eenmaal op kamers gegaan was, ging ze helemaal los. Zij verdiepte zich in het ras en in fokkers en ging voor niet één, maar twee uit de kluiten gewassen Duitse doggen. Die leidden haar naar een snuffeltuin, waar een van haar honden zo tevreden van terugkwam, dat ze dacht: ‘Hier moet ik wat mee gaan doen’. Een workshop bij het Snuffeltuinen Initiatief volgde en daar sloot zij zich ook bij aan. In april vorig jaar was Jolanda’s snuffeltuin ‘Aan de Waal’ een feit: een afgesloten, omheinde plek waar honden – ‘bezoekhonden’ noemt Jolanda ze – met allerlei attributen kunnen spelen. Ontdekken, ruiken, voelen, horen – de zintuigen van de honden worden geprikkeld in tractorbanden, bij een bruggetje, bij wilgentakken, een kistje met schapenwol en meer.

Liefde voor honden

 Het begon met alleen de dinsdag- en donderdagochtend, maar algauw merkte Jolanda – die als administratief medewerker vier ochtenden thuiswerkt en één dag op kantoor in Gorinchem – dat er zoveel vraag was naar een bezoek aan de snuffeltuin, dat ze inmiddels ook de woensdagochtend gereserveerd heeft voor het openstellen van haar tuin. Dan zonder begeleiding of toezicht van Jolanda zelf; mensen kunnen zelf met hun hond genieten in de tuin. ‘Genieten’ is een woord dat op het lijf van de 58-jarige is geschreven. “Ik heb een grote tuin en een liefde voor honden, dus voor mij was het heel zelfsprekend om naast mijn baan een snuffeltuin te beginnen. En ik vind het geweldig! Er is niets leukers dan met honden omgaan, vind ik.”

De hele snuffeltuin door

Dat gevoel merkt zij ook vaak bij baasjes van honden die haar tuin bezoeken. Vorige week is het seizoen weer geopend en ze zit gelijk alweer vol tot en met maart. “Ik krijg voornamelijk mensen in mijn tuin die veel met hun hond doen en honden die niet veel loslopen en soms reactief – agressief – zijn. Iedere hond vindt het leuk om zijn neus te gebruiken. Ze gaan de hele tuin door, geweldig om te zien. Er zit zelf iemand uit Amsterdam bij. Mensen komen uit de hele regio en daarbuiten, meestal wel in een straal van 30 kilometer rondom Herwijnen. Er is echt behoefte aan een snuffeltuin. Er zijn ook maar elf tuinen van het Snuffeltuinen Initiatief en dan nog een stuk of twintig tot dertig commerciële, dat is niet heel veel. In het noorden van het land zijn de meeste snuffeltuinen, wellicht doordat daar meer ruimte is voor honden om rond te rennen.”

Goed doel

Jolanda vindt het mooi om zich in te zetten voor het goede doel. Want elke euro die binnenkomt, gaat naar Stichting Sterk voor Dieren in haar woonplaats. Deze stichting biedt hulp aan huisdiereigenaren die in een armoedesituatie verkeren en waarvan het huisdier zich in een medische noodsituatie bevindt. “Mensen die mijn snuffeltuin bezoeken, beslissen zelf hoeveel ze doneren, het is maar net wat ze ervoor overhebben. De een € 2, de ander € 15. Gemiddeld geven ze € 10. Vorig jaar zat ik van april tot en met december op € 810, een mooi bedrag! Er zijn ook commerciële snuffeltuinen, maar daar heb ik bewust niet voor gekozen. Dan is het voor mensen vaak een te grote stap om er gebruik van te maken, zeker wanneer ze een kleine portemonnee hebben. Honden en hun baasjes plezier laten hebben, daar gaat het mij om! Het is ook geen training; de honden doen zonder commando’s drie kwartier lang lekker wat ze zelf willen.”

Spullen hergebruiken

Elke winter en zomer verandert Jolanda de snuffeltuin, met nieuwe geuren en attributen. Laatst tikte ze nog een houten huisje op de kop dat afgekeurd was door een buitenschoolse opvang. “Weggooien is zonde, dus ik probeer zoveel mogelijk spullen te hergebruiken voor in de snuffeltuin. Wanneer de bezoekhonden weer weg zijn, staan mijn eigen honden te trappelen om de tuin in te gaan. Eigenlijk wil ik een derde hond, maar die past niet in mijn auto, haha!” 

Meer informatie over de snuffeltuin van Jolanda is te vinden op Facebook en Instagram.