Het Adamas Inloophuis is op 14 februari 2007 opgericht door mensen die – zelf of in hun directe omgeving – met kanker waren geconfronteerd en merkten dat er behoefte was aan aanvullende ondersteuning bij het verwerkingsproces. Deze initiatiefgroep wist in korte tijd vele mensen en bedrijven uit de regio te enthousiasmeren en te mobiliseren om samen het inloophuis te realiseren.

door Ton Dijkstra

Annelies Osinga is na Lily Nieuwenhuizen en Nicky Westerhof, de derde directeur die leiding geeft aan het centrum voor leven met en na kanker. Osinga: “Ik ga Adamas per 1 januari 2023 verlaten als leidinggevend coördinator / directeur Adamas en zijn we op zoek naar een vervanger voor de leukste baan van West-Europa.

Waarom ga je weg?

Helaas houd ik niet van routine. Ik krijg nog ontzettend veel voldoening door na te denken hoe wij nog meer mensen kunnen bereiken via bijvoorbeeld ziekenhuis en huisartsen. Maar ik ben ook al 7 jaar verantwoordelijk voor onder andere social media, het organiseren van sponsorevents en fondsaanvragen. Mijn opvolger kan dit weer met nieuwe energie oppakken waardoor weer mooie nieuwe dingen ontstaan.

Hoe lang heb je dit werk gedaan?

In januari 7 jaar.

Wat is er zo mooi aan dit werk?

Toen in januari 2016 de deur automatisch voor mij openging wist ik wat ik kwam brengen, maar niet hoeveel ik kwam halen. Samenwerken met een fantastisch team coördinatoren en vrijwilligers om mensen die met kanker geconfronteerd zijn te ondersteunen met het aanreiken van hun (veer)kracht en daarmee kwaliteit van leven is dankbaar werk. We zien letterlijk iedere dag wat wij kunnen betekenen voor onze gasten.

In het Spaarne Gasthuis wanneer ze net de diagnose kanker te horen hebben gekregen, gedurende de behandeling met bijvoorbeeld lotgenotencontact, vitaliteit- en ontspanningsactiviteiten. Maar ook voor naasten en nabestaanden maken wij echt het verschil. Ik ben ontzettend trots dat Adamas een toonaangevend centrum is in Nederland. Niet alleen omdat we zoveel gasten ondersteunen, maar vooral de manier waarop. Wat heeft een gast nu echt nodig en wie of wat heeft hij/zij daarbij nodig. Dat hoeft niet zozeer bij Adamas te zijn, dat kan ook elders in de regio zijn.

Waarom denk jij dat de perfecte opvolger nog niet gevonden is?

We zijn op zoek naar generalist, maar ook iemand die de handen uit de mouwen steekt op zijn/haar speerpunten.

Iemand die de verantwoordelijk heeft voor de werving van (non) financiële middelen om de deuren van Adamas onvoorwaardelijk open te kunnen houden en het vergroten van naamsbekendheid en merkinhoud. Je moet het niet verkopen, maar onder de aandacht brengen. We merken bij sommige sollicitanten dat de 24 uur te weinig is en daar komen ook nog 4 uur vrijwilligers werk bij. Het salaris is oké, maar zeker geen vetpot . Er hebben al wel mannen en vrouwen gesolliciteerd. Helaas zat daar nog niet de geschikte persoon bij. Als je bij Adamas binnenloopt hoort er ook een gevoel bij en dat moet als je bij ons binnenkomt meteen goed zijn.

Je bent tenslotte het boegbeeld en aanspreekpunt van de coördinatoren en bestuur van Adamas en verantwoordelijk voor de strategie, beleid en uitvoering van de visie 2030 en het meerjarenplan 2023-2026. 

Wat zou je de nieuwe directeur meegeven om ‘misschien’ anders moeten doen?

Niet anders. We zijn toonaangevend en ‘staan als een huis’. Er is heel veel ruimte voor verdieping. Het moet vanzelfsprekend zijn dat dokteren ook aan ons denken. Op die manier kunnen wij heel veel bij de reguliere zorg weghalen. Ook bij ons gaan de kosten omhoog en zullen daar oplossingen voor gevonden worden. Duurzame financiering blijft een groot aandachtspunt. De naamsbekend blijven vergroten, want mensen blijven komen en gaan. Het is een geoliede trein, met een duidelijk toekomstbeeld.

Waar liggen volgens jou nog mogelijkheden voor in de toekomst van Adamas?

Inbedding van de ontzorging van de formele zorg. Dat is goed voor Nederland en goed voor de patiënten. Je hoeft niet zielig gevonden om naar Adamas te komen. Onlangs hielden we een medische lezing over prostaatkanker en dan hoort het thema seksualiteit ook bij. Voor mannen kan dit een gevoelig onderwerp zijn. In ‘onze’ warme en veilige omgeving gaan zij met elkaar in gesprek. Dat is een andere dimensie dan dat ze bij hun oncoloog zitten. Op deze manier ontzorgen wij de (huis)artsen, want bij ons (h)erkennen ze met andere lotgenoten dezelfde thema’s en emoties. Daar hoeven ze niet meer mee naar hun arts. Dat is het verhaal wat ook vertelt dient te worden.