Ze had een leuke, intensieve en tevens goedbetaalde baan met fijne collega’s. En toch nam Anke van Dijk uit Nunspeet in oktober 2023 de gedurfde stap om haar baan op te zeggen en vol voor haar droom te gaan: kunst maken.
Hanneke Bloemendaal
Anke begon ruim vijftien jaar geleden als bode bij de gemeente Zeewolde en groeide vervolgens door naar de functie van facilitair locatieverantwoordelijke. “Ik had het er prima naar mijn zin. Tot ik twee jaar geleden een driedaagse training kreeg met vragen als ‘Wie ben je?’, ‘Wat wil je?’ en ‘Wat zijn je dromen?’ en opmerkingen als ‘Stel doelen, bereik mijlpalen’. Vanaf dat moment begon het te kriebelen. Mijn droom was namelijk om me fulltime met kunst bezig te houden. Mijn baan opzeggen was op dat moment nog een te grote stap. Maar ik heb wel de stoute schoenen aangetrokken en een galerie op Vlieland, genaamd De Reddingbootschuur, benaderd of ik bij hen mocht exposeren. Vlieland is mijn tweede thuis; als ik al iets met kunst wilde doen, dan moest het daar zijn.”
Cursus aquarelleren
Ankes passie voor schilderen ontstaat in 2000, als ze start met een cursus aquarelleren. Haar docent ontdekt dat ze aanleg heeft en moedigt haar aan om haar spullen in de woonkamer te leggen, zodat ze elke dag haar penselen oppakt. Van lieverlee gaat ze ook andere materialen proberen, zoals acrylverf. Tijdens een cursus met dit materiaal leert ze Jan van Milgen kennen, inmiddels al jaren haar partner. “Schilderen is onze gemeenschappelijke passie.” Anke blijft zich ontwikkelen en neemt, samen met Jan, les bij kunstenares Teunie Bastiaan in Wezep. “Van haar heb ik echt leren tekenen.”
Terug naar De Reddingbootschuur: het werk van Anke, met als thema zee, strand, vogels en dieren, valt bijzonder in de smaak bij het publiek. Ze verkoopt kleine schilderijtjes, grote werken, stolpjes met miniaquarellen en ansichtkaarten.
“De vraag was groot en mijn leven werd gevuld met werken bij de gemeente en schilderen. Tijd voor andere dingen was er niet. Ik wilde – en wil – mezelf blijven vernieuwen, dus bedacht ik telkens andere dingen om te maken. Dat duurde zo’n twee jaar. Tot ik 60 werd, een onvergetelijke verjaardag met kinderen en kleinkinderen vierde en vervolgens op vakantie ging. Toen ik terugkwam, overheerste het gevoel van “Dit wil ik niet meer: ‘Dit is niet de weg die ik wil volgen tot mijn pensioen.’”
Anke thuis in eigen atelier. (Foto: Hanneke Bloemendaal)
Anke zocht uit of het financieel haalbaar was om te stoppen met haar werk bij de gemeente. “Ik had immers al een paar jaar leuke inkomsten vanuit De Reddingbootschuur.”
Fulltime aan de kunst
Anke zegde haar baan op om zich fulltime te wijden aan de kunst. Op 13 september 2023 was haar laatste werkdag. Krap twee maanden later besloot de eigenares van De Reddingbootschuur vanwege privéomstandigheden te stoppen met de galerie. “Daar ging een deel van mijn inkomsten”, verzucht Anke. “Ik ben altijd gewend geweest om zelf mijn broek op te houden, dus dit was wel even slikken. Inmiddels heb ik vijf verkooppunten en ben op zoek naar meer locaties om mijn kunst te verkopen. Onder meer een locatie waar ik mijn grotere werken kwijt kan.” Ze bekent: “Ik vind het eng om mezelf te promoten. Dit interview vind ik bijvoorbeeld ook spannend. Maar ik doe het toch, omdat ik het zie als een uitdaging.” Anke werkt ook in opdracht, maar het moet wel bij haar passen. “Mijn werk is realistisch, abstract ligt me bijvoorbeeld echt niet. Aquarel is favoriet, maar ik houd ook van acryl.”
Tijd voor creativiteit
Terugkijkend heeft Anke geen spijt van de stap die ze genomen heeft. “Hoe mooi is het dat je alleen maar bezig kan zijn met kunst? Het heeft nog geen enkel moment als ‘werk’ gevoeld. Ik trek er ook op uit, maak bijvoorbeeld foto’s van luchten of andere dingen, ga dan thuis aan de slag om een en ander goed op het doek te krijgen. Ik heb echt de tijd om creatief te zijn.” Ze besluit: “Wat ik wel mis, is het contact met collega’s. Jan en ik zitten sinds kort in de werkgroep Beeldende Kunst van Veluvine. Het is leuk om op die manier weer contacten te hebben, maar ook om kunstgerelateerd bezig te zijn.”
