[REGIO] Ze behoren tot het meest bekeken nieuws in de regio: de foto’s die Tim van Donkersgoed maakt van 112-incidenten. Achter dit werk gaat meer schuil dan we doorgaans in de gaten hebben. Daarom een gesprek met de professionele fotograaf over zijn beroep en het combineren van werk.
Martin Vesseur
We hebben bijna allemaal continu een ‘camera’ op zak in de vorm van ons mobieltje. Toch heb je daar weinig aan als je kwaliteitsfoto’s wilt maken, zoals fotograaf Tim van Donkersgoed. Hij stelt zelf hoge eisen aan beelden van incidenten in het verkeer of bijvoorbeeld een brand, of een evenement. „Smartphones hebben last van ‘lensflare’: strepen of cirkels van fel licht in je foto”, legt Tim uit. „Daarom gebruik ik professionele camera’s. Bovendien maak ik veel foto’s in het donker, bijvoorbeeld van aanrijdingen, en dan kun je niet zonder een goede camera en krachtige software om tot een kwaliteitsfoto te komen.” Hij benadrukt dat een goede foto niet draait om het perfectionisme van de fotograaf, maar juist als doel heeft op te vallen in de krant of op internet. „Een goede foto zet meer mensen aan het lezen”, zegt hij. „Dat zie je terug in de aantallen.”
Om dit werk te kunnen doen is Tim in bezit van vergunningen, zoals de Politie Perskaart, en beschikt hij over kanalen om snel ingeseind te worden. Vaak gaat hij ‘s nachts op pad om in het donker een incident te fotograferen, altijd met respect voor de mensen die het overkomt. „Ik fotografeer het liefst alleen een auto of een pand, en als er toch mensen op staan zet ik een filter over hun gezicht. Dan blijven ze onherkenbaar.”
HULP BIEDEN
Tim moet als 112-fotograaf ook beschikken over een dikke huid voor agressie onder het publiek en genoeg ervaring om de helpende hand te kunnen bieden in noodsituaties. „Het komt regelmatig voor dat ik eerder op de plaats van een ongeluk of een brand arriveer dan de ambulances”, licht Tim toe. „Dan is het logisch dat ik iemand help als dat moet, maar daar heb je wel vaardigheden voor nodig. Gelukkig ben ik op mijn werk bij Vreugdenhil Dairy Foods ook ploegleider bedrijfshulpverlening (BHV), met elk jaar een opfriscursus. Dus als ik ergens kom fotograferen weet ik meestal wat ik moet doen als er iemand gewond is. Want hulp bieden gaat natuurlijk voor.”
VEELZIJDIG
Die veelzijdigheid is typerend voor Van Donkersgoed. Niet alleen fotografeert en filmt hij voor lokale, regionale en landelijke nieuwsmedia 112-incidenten, ook heeft hij jarenlang bruiloften gefilmd, en legt hij vele evenementen vast op film en foto. Ook coördineert hij bij Vreugdenhil onder meer de logistiek, zet hij oude videobanden over naar digitale bestanden en is hij contentmaker voor sociale media. Een gevarieerde mix dus van een vaste baan en werk als freelancer. „Ik ben ook heel druk”, zegt Tim daarover. „Daarom ben ik het vastleggen van bruiloften aan het afbouwen. Met name de montage van video’s houdt me te veel op bij de andere werkzaamheden.”
Tim van Donkersgoed combineert zijn werk als 112-fotograaf met diverse andere werkzaamheden. - Martin Vesseur
GEVARIEERDE LOOPBAAN
Van Donkersgoed belandde niet zomaar in deze verschillende werkzaamheden. Als jongen was hij al geïnteresseerd in hulpdiensten. Logisch, met een oom die ambulancechauffeur was, een brandweerman als buurman en een rechercheur als overbuurman. Met een vriendje luisterde Tim met rode oortjes naar de politiescanner. „Zie het als een hobby die geen geld kost”, lacht Tim. „Ik doe het ook voor de adrenaline, want er gebeurt steeds heel veel in korte tijd en je weet nooit wat je te wachten staat.”
De weg hiernaartoe verliep verder zonder grafische opleiding. Na de HEAO Bedrijfskundige Informatica koos hij direct voor andere richtingen, zoals banen bij onder meer videobedrijven. In 2010 werd Tim zzp’er om zich helemaal te gaan toeleggen op wat hij leuk vindt, onder meer bruiloften filmen, bedrijfsvideo’s maken, filmpjes op Youtube plaatsen. Zo ontstond rond 2015 ook het contact met BDU Media, uitgever van onder meer De Puttenaer, Ermelo’s Weekblad en de Harderwijker Courant. „Daar zagen ze wel iets in mijn werk en vroegen ze me om behalve te filmen ook te gaan fotograferen. Inmiddels kan ik mijn tienjarig jubileum bij BDU Media gaan vieren.” Met een video van een vader die tijdens de Barneveldse Kippenren zijn dochter aan de finish straal voorbij rende, ging hij in die begintijd zelfs viraal in de media.
Fotograaf Tim van Donkersgoed in actie tijdens een evenement in de regio. - Gellius Kaars Sijpesteijn
BEDREIGINGEN
De laatste jaren krijgt Van Donkersgoed helaas ook te maken met publieke agressie bij zijn werk als fotograaf. Bij 112-incidenten lopen de emoties hoger op dan vroeger. „De wereld verhardt. Alleen dit jaar al ben ik al vijf tot zes keer bedreigd”, zegt hij daarover. Bedreigingen variëren van omstanders die hem rechtstreeks toespreken met dreigende taal tot ‘bezoek’ aan huis. „Er kwamen onlangs mensen bij mij thuis aan de deur verhaal halen. Daar schrik je wel van. Ik doe mijn werk integer, we houden rekening met de belangen van slachtoffers. Hulpverlening gaat altijd voor de foto. Maar de agressie neemt toe.” Via de Stichting Pers Veilig nam Tim als een van de eersten deel aan een pilot van de training Pers Veilig, waarbij verslaggevers en fotografen instructies krijgen over de omgang met boos publiek. „In Putten kennen veel mensen mij nu gelukkig al van alledaagse of feestelijke events in de gemeente, dan lopen emoties minder hoog op.”
REPUTATIE
Toch heeft Tim ook begrip voor de wat moeizame reputatie van de 112-fotografen. „Ze noemen mij ook wel professioneel ramptoerist. Ik wil zelf altijd kwaliteit leveren en op een nette manier verslag doen van incidenten. Ik focus op de inzet van hulpdiensten, brand en schade, niet op slachtoffers. Helaas werkt niet iedereen zo.”
Hoe bevalt Tim het werken in vaste dienst naast het zelfstandigenbestaan? „In de coronatijd viel het filmen op bruiloften helemaal weg. Toen kwam het vaste werk op mijn pad en daar ben ik toen dankbaar ingestapt. Nu laat ik het naast elkaar bestaan, want ik heb jonge kinderen en ik heb geleerd dat je beter niet van één type werk afhankelijk kunt zijn.” Jongleren met al die functies gaat Tim goed af. Toch werkt hij graag samen met anderen. ,,Bij grote 112-incidenten kan ik onder werktijd direct erop af, en anders vraag ik een van de fotografen uit mijn netwerk. Als ik iemand tegenkom die goed is met de camera, spits ik mijn oren. Want ik kan nu eenmaal niet overal zelf tegelijk zijn.”
