Nina de Bruijn werkt bij Koninklijke De Vries Scheepsbouw in Aalsmeer. Ze zat met haar studie accountancy aanvankelijk op een heel ander pad dan dat van scheepsbouwer, maar wilde een baan met meer actie. “Ik werk graag met mijn handen en draag nu bij aan het maken van prachtige schepen.”
door Naomi Heidinga
Nina werkt er nog maar twee maanden, maar ze weet haar weg inmiddels goed te vinden in het bedrijf. Vanaf de Oosteinderweg, waar het bedrijf aan gevestigd is, heb je geen idee van de omvang van het bedrijf. Er zijn zo’n 420 mensen in vaste dienst. Nina is nog in opleiding: één dag per week volgt ze theorie- en praktijklessen en de overige vier dagen werkt ze in het bedrijf. “Ik ben voornamelijk als schilder bezig met schuren, lakken en plamuren”, vertelt Nina. Ze wordt begeleid door een leermeester. “Op mijn afdeling en in het hele bedrijf hebben mannen de overhand, maar er werken meer vrouwen dan ik had verwacht. Het is leuk om met collega’s te werken, de sfeer is goed. Bovendien vind ik het leuk om met mijn handen te werken, samen een mooi resultaat neerzetten.”
Defensie en accountancy
Na het behalen van haar mavodiploma wilde ze graag werken voor defensie. “Mijn neef zit bij defensie. Dat leek me wel wat voor mij. Ik haalde echter niet alle toelatingstesten en werd dus niet aangenomen. Ik had geen plan B. Omdat ik snel een opleiding moest kiezen, begon ik met de opleiding directiesecretaresse, zonder mij vooraf verdiept te hebben in de opleiding. Ik kwam er snel achter dat het niets voor mij was.” En dus besloot ze door te gaan naar de havo. “Zo kon ik het keuzemoment nog even uitstellen.”
Na de havo had Nina nog steeds niet echt een beeld van wat ze wilde. “Maar ik was goed in wiskunde en economie. Uit de testen kwam iets met bedrijfseconomie of accountancy naar voren.” Ze koos voor het laatste. “De eerste twee jaar vond ik leuk. Ik kon goed bijblijven. Daarna verloor ik echter mijn interesse. Ik vond het steeds lastiger om mijn aandacht erbij te houden. Daardoor liep ik een achterstand op. Ik wilde in eerste instantie mijn opleiding afmaken, maar ik ben na vier jaar toch gestopt.”
Tijdens het volgen van haar opleidingen werkte ze ernaast om geld te verdienen. Eerst in de horeca, later bij een slijterij. “Door het werk ben ik socialer geworden. Ik kwam er bovendien achter dat ik graag actief bezig ben. Bij die slijterij heb ik tevens een tijd fulltime gewerkt, na het stoppen met mijn studie. Ik was daar echter steeds minder op mijn plaats. Ik maakte veel uren en stond meestal alleen. Daarom ben ik niet ingegaan op het aanbod van de keten om winkelmanager te worden.”
Scheepsbouwer
Nina was al een tijdje aan het kijken naar een andere baan. Van Koninklijke De Vries Scheepsbouw had ze nog nooit gehoord. “Ik dacht aan een baan in de bouw. Bijvoorbeeld keukens plaatsen of tegelen. Iets waar je eer van je werk hebt, iets moois kunt neerzetten. Ik zag een vacature van De Vries en besloot na wat wikken en wegen om te reageren. Ik werd uitgenodigd voor een gesprek en dat beviel van twee kanten goed. In juni heb ik twee proefdagen meegelopen. Toen heb ik gezien hoe een werkdag eruitziet en alle werkzaamheden mee mogen uitvoeren. Daaruit kreeg ik gelijk een goeie indruk: dit werk zal goed bij mij passen en die indruk was wederzijds van de afdeling. In september ben ik begonnen bij het bedrijf en vanuit de Feadship academy volg ik mijn opleiding. De overige dagen werk ik binnen het bedrijf. De opleiding gaat goed, voor een aantal vakken heb ik al vrijstelling gekregen. Er staat drie jaar voor de opleiding, maar ik verwacht deze binnen anderhalf tot twee jaar afgerond te hebben. Het is een eindje rijden vanaf mijn woonplaats Den Haag, maar dat heb ik er voor over. Het gaat erom dat je je ergens thuis voelt, dat je werk doet dat bij je past. De afgelopen twee maanden zijn goed bevallen en ik voel mij hier dan ook op mijn plek. Voor mijn familie en vrienden was de keuze geen verrassing. Ik ben altijd wel al een stoere chick geweest.”
Leren
De komende tijd is Nina vooral aan het leren. “En ook daarna zal het leerproces doorgaan. Ik wil me graag bekwamen in het spuitwerk. Bij het sollicitatiegesprek hebben we het gehad over doorgroeimogelijkheden. Er zijn kansen binnen het bedrijf, je hoeft niet hetzelfde te blijven doen als waar je voor binnenkwam. Voorlopig ben ik daar echter helemaal niet mee bezig. Ik wil me op het hier en nu concentreren en zoveel mogelijk leren. Het grappige is dat veel mensen niet weten dat Nederland het internationaal heel goed doet op het gebied van jachtbouw. Ik mag uit privacyoverwegingen geen foto's van de jachten in aanbouw delen, maar zodra de boten hier de vaart opgaan, worden ze vastgelegd door fotografen. Die foto’s duiken altijd wel ergens op. Dan kan ik aan familie en vrienden laten zien waar ik aan gewerkt heb.”
